Op 31 oktober 2024 meldde hoogspanningsnetbeheerder Elia in het kader van de vierde CRM-veiling dat het batterijproject van ENGIE in Kallo geselecteerd werd voor een capaciteitscontract met een looptijd van 15 jaar vanaf november 2028. De federale regering voerde dit CRM of capaciteitsvergoedingsmechanisme in om de Belgische energiebevoorradingszekerheid in de komende winters te ondersteunen.

Met de bouw van het batterijpark geeft ENGIE een tweede leven aan zijn site in Kallo, die volledig gesaneerd werd na de sluiting van de vroegere thermische centrale in 2011. Binnenkort wordt er een terrein van bijna 2 hectare voorbereid op de bouw van het nieuwe batterijpark, dat een vermogen van 100 MW en een totale opslagcapaciteit van 400 MWh zal hebben – het equivalent van 80 000 thuisbatterijen van 5 kWh. Tegen de zomer van 2027 zullen 110 batterijmodules klaarstaan om hernieuwbare energie op te slaan op momenten dat er veel wind of zon is en die elektriciteit nadien weer in het net injecteren wanneer er weinig hernieuwbare productie is.

Het batterijpark in Kallo is het tweede grootschalige batterijopslagproject van ENGIE in België, na dat van Vilvoorde. Met een gecombineerd vermogen van 300 MW en een totale opslagcapaciteit van 1200 MWh zullen deze batterijparken een belangrijke bijdrage leveren aan het Belgische elektriciteitsnet en aan de strategische doelstellingen voor 2030 van ENGIE in België.

Vincent Verbeke, CEO van ENGIE Belgium: “ENGIE investeert niet enkel in een versnelde ontwikkeling van hernieuwbare energie en een solide ondersteuning van onze klanten in hun decarboniseringstraject, maar ook in flexibele energieproductie en -opslag. Het groeiend aandeel van hernieuwbare energie in de Belgische energiemix creëert steeds frequentere en steeds grotere onevenwichten tussen de vraag en het aanbod op de markt. Samen met ons bestaande flexibele productiepark zal grootschalige batterijopslag zoals in Kallo en Vilvoorde essentieel zijn om deze onevenwichten te beheren en om tegemoet te komen aan de groeiende flexibiliteitsnoden.”