Met ons gezin hebben we geleerd om te "onthaasten", bv. dat het echt wel gezellig en ontspannend is om eens een weekendje helemaal niks te doen. Hopelijk vergeten we dit "onthaasten" niet na de Coronacrisis.
Op sportief vlak is mijn jaar eigenlijk wel geslaagd, omdat ik als één van de weinige sporters het geluk heb gehad om nog net vóór het uitbreken van de crisis, in januari, een belangrijke wedstrijd te rijden: het WK baanwielrennen, waar ik bovendien ook nog Wereldkampioen werd. Maar natuurlijk had ik ook gehoopt om op de Paralympische Spelen in Tokio een medaille te behalen!
Op mijn trainingen heeft de lockdown eigenlijk weinig of geen impact. Ik kan gelukkig gewoon buiten blijven trainen. Sport Vlaanderen laat ook nog steeds topsporters toe in hun sportinfrastructuur. Dat betekent dat ik nog steeds krachttraining kan gaan doen in de fitnesszaal van de Topsporthal in Gent, en dat we op de wielerbaan in Gent kunnen blijven trainen.
Jammer genoeg heb ik sinds het uitbreken van de Coronacrisis geen enkele wedstrijd kunnen rijden. Alle wedstrijden werden één voor één geannuleerd, en de organisatoren durfden het (financieel) blijkbaar niet meer aan om in het najaar nog wedstrijden te organiseren.
Om gemotiveerd te blijven heb ik af en toe een wedstrijd op een online platform zoals Zwift gereden. Dit was iets waar ik naar toe kon werken, en waar ik eens helemaal voluit kon gaan. Doordat ik kan blijven trainen, en ook af en toe contact heb met collega sporters, valt de lockdown dus al bij al wel goed mee.
Ik heb momenteel een loopbaanonderbreking om me volledig te kunnen voorbereiden op de Paralympische Spelen. Ik weet dat mijn collega's mijn sportieve prestaties van nabij volgen, maar ik heb al sinds vorige winter geen enkele kans gehad om eens naar het werk te komen om de collega's te groeten. Dat staat zeker op mijn to-dolijstje voor na de lockdown!
Ik was al blij dat de Spelen niet definitief geannuleerd werden! Natuurlijk was ik liever al in 2020 naar de Spelen gegaan. Voor mij was de voorbereiding namelijk perfect begonnen: in januari 2020 werd ik Wereldkampioen op de Individuele Achtervolging, waardoor ik ook zo goed als zeker was van kwalificatie voor de Spelen. Na dit WK kon ik rust nemen, en dan langzaam toewerken naar de Paralympische Spelen in augustus. In juni zou er ook nog een WK op de weg gereden worden in Oostende. Dit had een perfect tussentijds doel kunnen zijn. Nu begint de voorbereiding voor de Spelen van 2021 terug vanaf nul.
Sinds begin november is de voorbereiding gestart voor het WK baanwielrennen in maart. Dit gaat door in Rio de Janeiro. Daar wil ik mijn titel op de Individuele Achtervolging verdedigen, en ook kwalificatie afdwingen voor de Spelen. Daarna neem ik terug een rustperiode, en vanaf dan staat alles in het teken van de Spelen. Ik rijd weinig andere wedstrijden. Die heb ik niet nodig om in vorm te komen, al kunnen ze wel nuttig zijn om nog eens te wennen aan de zenuwen, het opwarmingsprotocol, mijn materiaal, enz.
