Interview met petekind Stéphanie Huang, die voor België deelneemt aan de Koninklijke Elisabethwedstrijd

Op 9 mei gaat de 85e Koningin Elisabethwedstrijd van start in het iconische Flageygebouw in het centrum van Brussel, voor de tweede keer in het teken van de cello. Daar zal Stéphanie Huang, petekind van de Stichting ENGIE, als enige Belgische deelnemen en het opnemen tegen de beste cellisten ter wereld. Sinds september 2020 studeert ze aan de Muziekkapel Koningin Elisabeth, dankzij een studiebeurs van de Stichting ENGIE. Door Stéphanie te steunen, wil de ENGIE Stichting jongeren aanmoedigen om door te zetten in hun passie en hun dromen waar te maken! In onderstaand interview vertelt ze hoe ze zich voorbereidt op de wedstrijd.
06/05/2022

Hoe voelde u zich toen u hoorde dat u geselecteerd werd voor de Koningin Elisabethwedstrijd, als enige Belgische? Hoe ga je met de druk om?

Ik ben gewoon heel blij dat ik kan deelnemen aan deze mythische wedstrijd, waarmee ik ben opgegroeid. Ik ben in de eerste plaats ook verheugd om in Flagey te kunnen spelen, in zo'n mooie zaal!

 

Hoeveel jaar heb je aan je muziek gewerkt om dit verwachte niveau van uitmuntendheid te bereiken en je kans te wagen in de Koningin Elisabethwedstrijd?

Mijn moeder is gestart met me cello lessen te geven toen ik vier jaar oud was, dus al heel lang...

 

Welke stukken ga je spelen voor je eerste ronde van de wedstrijd? En waarom heb je deze nummers gekozen?

Voor het eerste muziekstuk, hadden we de keuze uit vier stukken. Heb resoluut gekozen voor een sonate van Boccherini. Daarna moeten we in de eerste ronde ook een verplicht stuk spelen, namelijk het eerste deel van de sonate voor solo cello van Eugène Ysaÿe. Er volgt nadien nog een stuk met piano. Ook hier hadden we de keuze uit enkele nummers: het Phantasiestück van Hindemith, het Pohádka van Janacek of de Nocturne van Jolivet. Ik koos voor de Jolivet's Nocturne omdat het een stuk is dat me bijzonder raakt.

 

Hoe bereid je je voor op de wedstrijd? Bijvoorbeeld, hoeveel tijd besteed je per dag aan repetities? Gun je jezelf momenten van ontspanning en zo ja, in welke vorm (sport, muziek, andere)?

Dat hangt enorm van dag tot dag af, maar ik probeer intens werk te combineren met momenten van ontspanning. Ik hou er bijvoorbeeld enorm van om in de natuur te gaan wandelen...

 

Hoe werk je aan je stukken om ze nog beter te maken?

In muziek kun je je altijd blijven perfectioneren, en dat vind ik net interessant en spannend. Het werk is nooit "af", de inspiratie is eindeloos. Het is natuurlijk niet altijd gemakkelijk om verschillende maanden na elkaar aan dezelfde stukken te werken, maar het is een zeer goede ervaring waardoor we onszelf beter gaan leren kennen.

 

Heb je een speciaal ritueel voor je concerten?

Niet echt, ik doe wat ademhalingsoefeningen, en ik probeer positief te blijven. En eigenlijk is het altijd een groot plezier om te spelen en je emoties over te brengen op het publiek!